بازسازی سینه بعد از سرطان
بازسازی سینه به 2 دسته تقسیم می گردد:
بازسازی بعد از جراحی هایی که یک بخشی از سینه را برمیداریم و جراحی حفظ پستان می کنیم و شکل پستان را با طرف مقابل مشابه می کنیم. این نوع بازسازی در مقوله ی جدایی می گنجد و تکنیک های هایی برای آن داریم که اختصاصی هستند و همزمان می توانیم در همان یک عمل دو طرف را با هم قرینه کنیم. بیشتر در جراحی های انکوپلاستی این طبقه بندی وجود دارد. اما در این قسمت منظور از بازسازی، بازسازی پس از برداشتن کامل پستان است.

عناوین مقاله
بهترین زمان بازسازی سینه بعد از سرطان پستان
بازسازی کامل پستان بعد از برداشتن آن به 2 گروه تقسیم می شود:
- بازسازی کوتاه مدت: این بازسازی بلافاصله بعد از جراحی و همزمان با جراحی اصلی برداشتن پستان انجام می شود. در ترمیم کوتاه مدت پستان اینکه در آینده رادیوتراپی خواهد شد یا خیر نقش مهمی در تصمیم گیری ما دارد. بنابراین رادیوتراپی سوالی است که از همه بیماران می پرسیم و پیگیر آن خواهیم بود.
- بازسازی بلند مدت: این نوع بازسازی مدتی بعد از جراحی اصلی برداشتن پستان انجام می شود. بازسازی بلند مدت بین 6 ماه تا 1 سال بعد از جراحی اول است. اگر بیماران رادیوتراپی می گیرند، بهتر است حداقل 6 ماه از رادیوتراپی گذشته باشد تا یک سینه جدید در محلی که سینه را برداشتیم ایجاد کنیم. طبیعتا در جراحی های اولیه هنوز بیمار رادیوتراپی نشده است و وظیفه ما این است که حدس بزنیم که آیا بیمار در آینده رادیوتراپی خواهد شد یا خیر.
اگر وقت آن را ندارید این مقاله را تا نتها بخوانید پییشنهاد می کنم ویدئو زیر از دکتر وحید حریری که بطور مفصل در مورد “بازسازی پستان بعد از کنسر سینه” توضیح داده اند، را ببینید.
تاثیر رادیوتراپی در بازسازی سینه
رادیوتراپی در تصمیم گیری ما برای بازسازی کوتاه مدت و بازسازی بلند مدت پستان نقش بسیار مهمی دارد. علت این امر آن است که هنگامی که به یک بافت اشعه می دهیم خاصیت نرم بودن الاستیسیته خود را از دست می دهد و فیبروزه می شود و به راحتی کش نمی آید. علت دوم آن است که رگ های ریزی در پوست وجود دارد که باعث می شوند وقتی پوست را از عضلات بلند میکنیم خونرسانی کنند. اما با رادیوتراپی این رگ ها دچار آسیب می شوند. یعنی در ظاهر پوست سالم است. اما اگر در اثر رادیوتراپی رگ ها آسیب دیده باشند وقتی پوست را از کف بلند می کنیم، به دلیل وابستگی پوست به رگ های ریز، ریسک سیاه شدن پوست وجود دارد. این مسئله به طور قطعی وجود ندارد. برخی از افراد معتقدند که وقتی زمان زیادی از رادیوتراپی گذشته باشد، ممکن است بتوانیم از آن بافت استفاده کنیم. اما ما سعی می کنیم که کار شک دار انجام ندهیم و کار دقیق تری را انتخاب کنیم. در نتیجه به طور عموم برای بافتی که رادیوتراپی شده کار مازادی انجام نمی دهیم و سعی می کنیم از ناحیه دیگر بدن، بافتی که رادیوتراپی نشده است را منتقل کنیم.

انواع روش های بازسازی پستان در ایران و جهان

• بازسازی سینه بعد از سرطان با پروتز
پروتز ها به طور عموم در بافت هایی که قبلا رادیوتراپی شده اند یا خواهند شد می تواند مشکل ساز باشند. در بافت هایی که قبلا رادیوتراپی شده اند، بعد از جایگذاری پروتز ریسک مشکلاتی مانند سیاه شدن پوست، بیرون زدن پروتز و بی فایده شدن عمل وجود دارد. در بیمارانی که پروتز را جایگذاری می کنیم و صبر می کنیم تا رادیوتراپی انجام شود، ممکن است رادیوتراپی آن شکل مناسب را از بین ببرد. اما این روش یکی از انتخاب های ما می باشد. معمولا پروتز در افرادی که تمایل ندارند سینه های بزرگی داشته باشند کاربرد دارد. چون پروتز به تنهایی حجم زیادی در این بیماران نمیدهد.
• بازسازی پستان با تزریق چربی
در تزریق چربی از بافت خود شخص استفاده می کنیم و ضرر آن کم تر است. عیب این کار آن است که ممکن است 3-2 جلسه نیاز باشد که چربی را از جای دیگر خارج کنیم و در زیر پوست وارد کنیم. معمولا 1 جلسه برای نرم شدن پوست بافتی که قبلا رادیوتراپی شده است موثر است. اما به طور عموم از آن جایی که بافتی که رادیوتراپی شده است کش نمی آید، تزریق چربی بیشتر برای سینه هایی در نظر گرفته می شود که رادیوتراپی بعد از برداشتن پستان انجام نگرفته است. یکی از مشکلاتی که ممکن است از طریق تزریق چربی ها به وجود آید سفت و دردناک شدن و عفونت جزئی چربی ها پس از چند ماه است. معمولا این موارد با مصرف دارو از بین می روند. اما به ندرتا ممکن است مجبور شویم آن قسمت سفت و کوچک را خارج کنیم. این چربی ها ممکن است شکل هایی پیدا کنند که در سونوگرافی و ماموگرافی های آینده با سرطان اشتباه گرفته شوند. در نتیجه در نهایت تصویربرداری های دقیق تر و نمونه برداری انجام می شود و مشخص می شود که توده های سرطانی نیستند.
• بازسازی با استفاده از فلپ
فلپ ها بافت هایی هستند که از منطقه ای از بدن برمی داریم و به ناحیه دیگری منتقل می کنیم. تمامی قسمت های بدن برای زنده ماندن به خون رسانی نیاز دارند. چربی هایی که تزریق می شوند تا چند روز از اطرافشان تغذیه می کنند تا رگ های ریز جدید ساخته شود. اما وقتی بافت بزرگی را منتقل می کنیم نمی تواند در این مدت زمان زنده بماند. در نتیجه خود این بافت باید یک رگ مجزا داشته باشد. بازسازی به روش فلپ خود به دو نوع متفاوت تقسیم می شود.
فلپ منطقه ای یا موضعی

در این روش ما بافت هایی را می توانیم در ناحیه پستان قرار دهیم که نزدیک به آن ناحیه است و یک رگ بلند دارد. در حقیقت آن رگ را از کف جدا میکنیم و با بافت روی آن در محل می چرخانیم. به این نوع فلپ ها، فلپ های منطقه ای می گویند. فلپ های موضعی که نیاز به میکروسکوپ ندارند و از بافتی بر روی رگ های مجاور استفاده می شود انواع مختلفی دارند:
فلپ لاتیسموس

معروف ترین آن فلپ لاتیسموس دورسی است که در ناحیه پشت قرار دارد.
در عضله لاتیسموس فلپ بسیار خوبی داریم اما 2 نکته دارد که باید در نظر داشته باشیم:
- این فلپ حجم زیادی ندارد در نتیجه اگر بیمار بخواهد که سینه پرحجم تری داشته باشد باید همزمان پروتز هم در زیر آن جایگذاری گردد.
- این فلپ خطی در پشت ایجاد می کند. در نتیجه وقتی افراد بخواهند لباسی بپوشند که از پشت باز باشد ممکن است این خط ها به چشم بیایند.
فلپ ترم
برای فلپ ترم نیز از بافت زیر شکم و روی عضله رکتوس همان عضله ای که به صورت سیکس پک در بعصی افراد لاغر دیده می شود، استفاده می کنیم.
مزیت فلپ شکمی یا ترم این است که ابتدا چربی شکم را بر می داریم و عملا با کوچک تر شدن شکم، جراحی شکم نیز انجام می شود عیب این فلپ آن است که عضله ناحیه رکتوس را بلند می کنیم و با رگ همراه آن و چربی روی آن در ناحیه پستان قرار می دهیم. در واقع یکی از عضلات جداره شکم را بر می داریم و به جای آن مش می گذاریم. این امر گاهی ممکن است باعث ضعیف شدن جداره شکم شود و فرد را مستعد فتق کند. با وجود این که چنین موردی نادر است باید بیمار از آن اطلاع داشته باشد.
فلپ آزاد یا فری فلپ
روش دوم پیچیده تر از روش اول است. در این روش از ناحیه دیگری مانند باسن یا شکم فلپ را بلند می کنیم و رگ زیر آن را جدا می کنیم و سپس در منطقه پستان به رگ ریزی در زیر میکروسکوپ پیوند می زنیم تا خون رسانی برقرار شود. فری فلپ ها عمل های پیچیده تر و گران تری هستند و توسط یک تیم انجام می گیرد. بنابراین باید در مورد این مسئله و هزینه های آن باید با بیمار صحبت شود.
بازسازی نوک پستان

مسئله بعد از بازسازی پستان، بازسازی نوک پستان است. باید توجه داشته باشید که در بعضی افراد به علت سابقه خانوادگی قوی سینه را با پوست بر نمی داریم. در این موارد می توان برای پیشگیری یا در صورت وجود تومورهای کوچک، زیر پوست را خالی کرد و نوک پستان را نگه داشت. در این موارد فقط با یک پروتز، بافت سینه را پر می کنیم و نوک سینه را سرجای خود باقی می گذاریم.
اما در افرادی که به علت سرطان، نوک سینه برداشته شده است و ما نمی توانیم نوک سینه را نگه داریم، نیاز به بازسازی دارد. در گذشته معمولاً از ناحیه دیگری پوست تیره تری را می آوردند و نوک سینه را می ساختند. اما در تکنیک های امروزی پوست همان ناحیه پستان را به صورت لوله های کوچکی مشابه نوک پستان در می آورند.
تتو پس از سرطان پستان و بازسازی پستان
برای رنگ نوک سینه ای که بازسازی کرده ایم می توان اطراف آن را تتو کرد. تتو را می توان روی تمام خط های جراحی پس از بازسازی پستان بعد از سرطان انجام داد و هیچ ضرری ندارد. تتو ویژه بازسازی پستان میکروپیگمنتیشن نام دارد.
انتظارات پس از بازسازی پستان
نکته مهم آن است که اگر سینه سالم طرف مقابل اختلاف سایز داشته باشد و بزرگ تر باشد مجبوریم روی آن سمت نیز عملی انجام دهیم و سینه سالم را کوچک تر کنیم تا دو طرف با هم تقارن داشته باشد (چه از لحاظ حجم پستان و چه از لحاظ افتادگی). وقتی در یک طرف پروتز می گذاریم آن سمت سفت تر است و سمت مقابل که سینه سالم است به صورت بافت نرم و پوست و چربی و گوشت و افتاده است. در نتیجه باید سعی کنیم هر دو طرف قرینه شود. اما باید توجه داشت که در هیچ جراحی تقارن دقیق نداریم. بنابراین بیماران باید در این زمینه انتظارات منطقی داشته باشند.
هرچه بیمار تمایل به سینه بزرگ تری داشته باشد، باید از تکنیک های پیچیده تر و تلفیقی مانند تزریق چربی با پروتز یا پروتز با فلپ استفاده کنیم. اما اگر بیمار به سینه های کوچک تری نیاز داشته باشد، مسلما می توان از تکنیک های ساده تری استفاده کرد.
شیردهی پس از بازسازی پستان
سینه ای که بازسازی می کنیم فقط مشابه سینه است و سینه واقعی نیست. در نتیجه این سینه بافت های شیردهی را ندارد. بنابراین به طور قطع با سینه ای که بازسازی شده است نمی توان شیر داد. سینه طرف مقابل اگر جراحی نشده باشد می تواند به شیردهی خود ادامه دهد. اما درصورتی که مجبور شده باشیم برای قرینه سازی، سینه سالم را نیز جراحی کنیم مانند سایر عمل های کوچک کردن و لیفت ممکن است همچنان بیمار بتواند با آن سینه قابلیت شیردهی داشته باشد. برخی بیماران این مسئله را با افرادی که پروتز زیبایی می گذارند اشتباه می گیرند. وقتی فردی پروتز زیبایی می گذارد، بافت ژلاتینی آن زیر بافت پستان جایگذاری می شود. در نتیجه بافت پستان کاملا سالم است. اما هنگامی که بافت سینه را کوچک می کنیم ما بخشی از بافت پستان را برش می دهیم و به شیوه جدید بخیه می زنیم. در نتیجه مجاری شیری و خود بافت شیر ساز تا حدی آسیب می بیند. بنابراین ادامه شیردهی با آن قطعیت ندارد.

بهترین جراح بازسازی پستان
در جراحی نمی توان یک جراح را بهترین جراح دانست و هر یک از همکاران در زمینه ای تخصص و مهارت دارند اما دو ویژگی در دکتر وحید حریری وجود دارد که کمتر در یک جراح جمع می شود و موجب می شود ما دکتر حریری را یکی از بهترین جراحان پستان برای بازسازی پستان بدانیم:
- ایشان جراح عمومی بوده و سالهاست به صورت تخصصی بر جراحی پستان و سرطان پستان تمرکز کرده اند
- نکته مهم دیگر این است که ایشان فوق تخصص جراحی زیبایی و پلاستیک هستند امری که در نتیجه یک جراحی زیبایی پستان خصوصا بازسازی پستان از دست رفته، می تواند فوق العاده موثر باشد
جهت مشاوره به صفحه تماس با ما مراجعه نمایید.
منبع
پادکست های کلینیک پستان تهران | دکتر وحید حریری