لوگو سایت دکتر حریری

بازسازی سینه بعد از سرطان

بازسازی سینه بعد از سرطان ایجاد یک سینه جدید پس از برداشتن سینه یا بخشی از سینه است. زنانی که برای درمان سرطان سینه تحت عمل جراحی قرار می گیرند، برای بازسازی شکل و ظاهر سینه های خود بعد از برداشتن پستان، جراحی بازسازی سینه انجام می دهند. به این عمل جراحی بازسازی سینه بعد از سرطان می گویند. بازسازی سینه انواع مختلفی دارد که در این مقاله درمورد آن توضیح خواهیم داد. اگر به دنبال انجام این کار هستید، بهتر است قبل از انجام عمل جراحی برای برداشتن تومور یا سینه با جراح خود و یک جراح پلاستیک با تجربه در بازسازی سینه در مورد آن صحبت کنید.

دکتر وحید حریری متخصص پروتز سینه

فلوشیپ جراحی پلاستیک و جراحی پستان دانشگاه علوم پزشکی تهران

دکتر وحید حریری متخصص پروتز سینه

فلوشیپ جراحی پلاستیک و جراحی پستان دانشگاه علوم پزشکی تهران

اگر فرصت مطالعه مقاله تا انتها را ندارید پیشنهاد می کنم به پادکست بازسازی سرطان سینه گوش دهید.

بازسازی سینه چیست؟

در جراحی بازسازی سینه شکل و اندازه یک یا هر دو سینه را بازسازی می کنند. بدین شکل که بعد از جراحی هایی که یک بخشی از سینه را برمیداریم، جراحی حفظ پستان انجام می دهیم و شکل پستان را با طرف مقابل، مشابه می کنیم. در بیشتر موارد، بازسازی سینه توسط جراح پلاستیک انجام می شود. تصمیم گیری برای بازسازی سینه بعد از سرطان یک تصمیم کاملاً شخصی است که شما برای فرم دهی و زیباسازی سینه های خود انجام می دهید.

بازسازی سینه نوعی جراحی برای بازسازی سینه ها پس از عمل ماستکتومی است. بازسازی سینه انواع مختلفی دارد. در برخی از تکنیک ها از ایمپلنت استفاده می کنند. برخی دیگر از بافت بدن شما (مانند شکم) برای تشکیل سینه استفاده می کنند. بازسازی سینه می تواند درست پس از جراحی برداشتن سرطان سینه (بازسازی فوری) انجام بشود، یا ممکن است ماه ها یا سال ها بعد آن را انجام دهید (تأخیر در بازسازی).

برخی از افراد بعد از ماستکتومی، بازسازی سینه را انتخاب می کنند، اما بسیاری این کار را نمی کنند. تصمیم برای بازسازی سینه بسیار شخصی است.

دلایل انجام بازسازی سینه

یک فرد ممکن است به دلایل زیادی بازسازی سینه را انتخاب کند:

  • برای اینکه قفسه سینه او در هنگام پوشیدن سوتین یا مایو متعادل به نظر برسد.
  • برای کمک به تناسب بهتر لباس ها
  • تا شکل سینه خود را برای همیشه به دست آورد
  • بنابراین او نیازی به استفاده از فرم سینه ای که در داخل سینه بند قرار می گیرد (پروتز خارجی) نخواهد بود.
  • تا احساس بهتری نسبت به بدنش داشته باشد

اغلب، بازسازی سینه پس از جراحی برای درمان یا پیشگیری از سرطان سینه انجام می شود. پزشکان از آن برای تغییر شکل سینه ها و بازسازی بافت آسیب دیده یا از دست رفته سینه استفاده می کنند. آنها همچنین ممکن است این جراحی را برای بازگرداندن تقارن بین سینه ها هم انجام دهند. بدین معنی که هر دو سینه در یک اندازه و یک شکل قرار بگیرد. موارد دیگر استفاده از بازسازی، برای ناهنجاری های مادرزادی (نقایص مادرزادی) است  که کمتر رایج است.

پس از جراحی لامپکتومی یا ماستکتومی، بازسازی سینه می تواند احساس بهتری به شما بدهد و اعتماد به نفس شما را تجدید کند. اما به خاطر داشته باشید که سینه بازسازی شده مناسب یا جایگزینی برای سینه طبیعی شما نخواهد بود. اگر از بافت شکم، پشت، ران یا باسن به عنوان بخشی از بازسازی استفاده شود، آن نواحی نیز بعد از جراحی متفاوت به نظر می رسند. قبل از اینکه تصمیم خود را بگیرید، با جراح خود در مورد جای زخم و تغییر شکل یا کانتور صحبت کنید. بپرسید کجا خواهند بود، و بعد از بهبودی چه ظاهر و احساسی خواهند داشت.

هدف از بازسازی سینه، بازگرداندن یک یا هر دو سینه به شکل، ظاهر، تقارن و اندازه طبیعی پس از ماستکتومی، لامپکتومی یا ناهنجاری های مادرزادی است.

بازسازی سینه چه زمانی انجام شود؟

بازسازی سینه را می توان انجام داد:

  • همزمان با جراحی سرطان (بازسازی فوری)
  • بعد از جراحی سرطان (تأخیر در بازسازی)

هنگام بحث در مورد گزینه های بازسازی با شما، پزشکان موارد زیر را در نظر می گیرند:

  • نوع و مرحله سرطان شما
  • درمان های دیگری که ممکن است نیاز داشته باشید
  • احساسات و ترجیحات شما

بازسازی کامل پستان بعد از برداشتن آن به 2 گروه تقسیم می شود:

  • بازسازی کوتاه مدت: این بازسازی بلافاصله بعد از جراحی و همزمان با جراحی اصلی برداشتن پستان انجام می شود. در ترمیم کوتاه مدت پستان اینکه در آینده رادیوتراپی خواهد شد یا خیر نقش مهمی در تصمیم گیری ما دارد. بنابراین رادیوتراپی سوالی است که از همه بیماران می پرسیم و پیگیر آن خواهیم بود.
  • بازسازی بلند مدت: این نوع بازسازی مدتی بعد از جراحی اصلی برداشتن پستان انجام می شود. بازسازی بلند مدت بین 6 ماه تا 1 سال بعد از جراحی اول است. اگر بیماران رادیوتراپی می گیرند، بهتر است حداقل 6 ماه از رادیوتراپی گذشته باشد تا یک سینه جدید در محلی که سینه را برداشتیم ایجاد کنیم. طبیعتا در جراحی های اولیه هنوز بیمار رادیوتراپی نشده است و وظیفه ما این است که حدس بزنیم که آیا بیمار در آینده رادیوتراپی خواهد شد یا خیر.

انواع بازسازی سینه

بازسازی سینه به طور کلی به سه دسته تقسیم می شود:

1. بازسازی با استفاده از  پروتز (ایمپلنت)

2. بازسازی فلپ

3. بازسازی با تزریق چربی به سینه

 بازسازی با استفاده از ایمپلنت به پروتز سینه برای کمک به تشکیل یک سینه جدید متکی است. بازسازی فلپ (یا اتولوگ) از بافت خود بیمار از قسمت دیگری از بدن برای تشکیل سینه جدید استفاده می کند.

برای اینکه جراح پستان بتواند انتخاب بهتری داشته باشد چند فاکتور را در نظر می گیرد:

  • نوع ماستکتومی که انجام داده اید.
  • درمان های سرطان (اینکه آیا به درمان های اضافی برای سرطان سینه مثل شیمی درمانی یا پرتودرمانی نیاز دارید)
  • جراحی های که در گذشته انجام داده اید.
  • تیپ بدنی بیمار

اگر فقط یک سینه شما تحت تأثیر قرار گرفته باشد، ممکن است به تنهایی بازسازی شود. علاوه بر این، لیفت سینه، کوچک کردن سینه یا بزرگ کردن سینه ممکن است برای سینه مقابل توصیه شود تا تقارن اندازه، شکل و موقعیت هر دو سینه بهبود یابد.

1. بازسازی سینه با پروتز

در بازسازی سینه با پروتز، جراحان از کاشت نمکی یا سیلیکونی برای بازسازی بافت سینه استفاده می کنند. گاهی اوقات جراحان از ترکیبی از ایمپلنت ها و بافت های بدن شما استفاده می کنند. بازسازی با پروتز می تواند همراه با ماستکتومی اتفاق بیفتد. یا ممکن است این روش را بعد از آن انجام دهید.

مطالب مرتبط: پروتز سینه

 پروتز ها به طور عموم در بافت هایی که قبلا رادیوتراپی شده اند یا خواهند شد می تواند مشکل ساز باشند. در بافت هایی که قبلا رادیوتراپی شده اند، بعد از جایگذاری پروتز ریسک مشکلاتی مانند سیاه شدن پوست، بیرون زدن پروتز و بی فایده شدن عمل وجود دارد. در بیمارانی که پروتز را جایگذاری می کنیم و صبر می کنیم تا رادیوتراپی انجام شود، ممکن است رادیوتراپی آن شکل مناسب را از بین ببرد. اما این روش یکی از انتخاب های ما می باشد. معمولا پروتز در افرادی که تمایل ندارند سینه های بزرگی داشته باشند کاربرد دارد. چون پروتز به تنهایی حجم زیادی در این بیماران نمیدهد.

انواع بازسازی سینه با پروتز

انواع بازسازی سینه با پروتز عبارتند از:

جراح شما عضله قفسه سینه را بالا می برد و ایمپلنت را زیر آن قرار می دهد.

جراح سینه شما ایمپلنت را در بالای عضله قفسه سینه قرار می دهد. ممکن است به زمان ریکاوری زیادی نیاز نداشته باشید زیرا ماهیچه قفسه سینه شما در جای خود باقی می ماند.

جراح سینه یک منبسط کننده را زیر پوست شما قرار می دهد. تقریباً یک بار در هفته، شما یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تان اکسپندر را با سالین پر می کنید. پوست شما به تدریج منبسط می شود (کشش). جراح شما پروتز را زمانی قرار می دهد که پوست شما به اندازه کافی منبسط شود تا آن را بپوشاند.

بازسازی سینه با پروتز

2. بازسازی سینه با استفاده از فلپ

در بازسازی سینه با فلپ، جراح پستان بافتی را از بدن شما (بافت اتولوگ) می گیرد و از آن برای تشکیل سینه، در قسمت سینه شما استفاده می کند.

در واقع فلپ ها بافت هایی هستند که از منطقه ای از بدن برمی داریم و به ناحیه دیگری منتقل می کنیم.

معمولاً بافت را از قسمت تحتانی شکم  یا ران می گیرند. در این فرایند چربی، پوست، رگ های خونی و ماهیچه ها را از این قسمت های بدن شما جدا می کنند تا یک سینه جدید تشکیل شود. این بافت را فلپ می نامند. گاهی اوقات، جراحان یک فلپ را در بدن شما حرکت می دهند (فلپ پدیکل). به این ترتیب فلپ منبع خون خود را حفظ می کند. یا ممکن است فلپ را از منبع خون آن جدا کنند (فلپ آزاد) و آن را به عروق خونی قفسه سینه متصل کنند.

انواع بازسازی پستان با فلپ

انواع بازسازی فلپ عبارتند از:

در این روش جراح شما پوست، چربی و رگ های خونی را از قسمت تحتانی شکم می گیرد. فلپ دیپ، عضله زیرین شکم را از بین نمی برد.

دیپ فلپ

در این روش ما بافت هایی را می توانیم در ناحیه پستان قرار دهیم که نزدیک به آن ناحیه است و یک رگ بلند دارد. در حقیقت آن رگ را از کف جدا میکنیم و با بافت روی آن در محل می چرخانیم. به این نوع فلپ ها، فلپ های منطقه ای می گویند. فلپ های موضعی که نیاز به میکروسکوپ ندارند و از بافتی بر روی رگ های مجاور استفاده می شود.

 برای فلپ ترم نیز از بافت زیر شکم و روی عضله رکتوس همان عضله ای که به صورت سیکس پک در بعصی افراد لاغر دیده می شود، استفاده می کنیم.

مزیت فلپ شکمی یا ترم این است که ابتدا چربی شکم را بر می داریم و عملا با کوچک تر شدن شکم، جراحی شکم نیز انجام می شود عیب این فلپ آن است که عضله ناحیه رکتوس را بلند می کنیم و با رگ همراه آن و چربی روی آن در ناحیه پستان قرار می دهیم. در واقع یکی از عضلات جداره شکم را بر می داریم و به جای آن مش می گذاریم. این امر گاهی ممکن است باعث ضعیف شدن جداره شکم شود و فرد را مستعد فتق کند. با وجود این که چنین موردی نادر است باید بیمار از آن اطلاع داشته باشد.

ترم فلت

معروف ترین آن فلپ لاتیسموس دورسی است که در ناحیه پشت قرار دارد.

در عضله لاتیسموس فلپ بسیار خوبی داریم اما 2 نکته دارد که باید در نظر داشته باشیم:

  1. این فلپ حجم زیادی ندارد در نتیجه اگر بیمار بخواهد که سینه پرحجم تری داشته باشد باید همزمان پروتز هم در زیر آن جایگذاری گردد.
  2. این فلپ خطی در پشت ایجاد می کند. در نتیجه وقتی افراد بخواهند لباسی بپوشند که از پشت باز باشد ممکن است این خط ها به چشم بیایند.
فلپ لاتیسموس

در این روش از ناحیه دیگری مانند باسن یا شکم، فلپ را بلند می کنیم و رگ زیر آن را جدا می کنیم و سپس در منطقه پستان به رگ ریزی در زیر میکروسکوپ پیوند می زنیم تا خون رسانی برقرار شود. فری فلپ ها عمل های پیچیده تر و گران تری هستند و توسط یک تیم انجام می گیرد. بنابراین باید در مورد این مسئله و هزینه های آن باید با بیمار صحبت شود.

در بیشتر مواقع، فلپ‌های آزاد نیازی به برداشتن عضله از ناحیه اهداکننده ندارند، بنابراین خطر کمتری برای از دست دادن قدرت عضلانی وجود دارد و محل اهداکننده اغلب بهتر از زمانی است که عضله برداشته شده بود. خطر اصلی این است که گاهی اوقات رگ های خونی مسدود می شوند و فلپ به دلیل خون رسانی ضعیف یا عدم وجود خون کار نمی کند. دیواره شکم (شکم) محبوب ترین و رایج ترین محل اهدا کننده برای بازسازی فلپ سینه رایگان است. سایر مناطق اهداکننده ممکن برای بازسازی فلپ بدون سینه، ران، باسن و کمر است.

در این روش از بافت باسن (پایین) برای ایجاد شکل سینه استفاده می شود. فلپ بدون گلوتئال ممکن است برای خانم‌هایی بکار می رود که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند از ناحیه شکم استفاده کنند، زیرا نازک هستند، برش‌های قبلی شکم را انجام داده‌اند یا به دلایل دیگر، اما در همه مراکز جراحی ارائه نمی‌شود.

پوست، چربی و رگ های خونی از باسن بریده می شوند و سپس به قفسه سینه منتقل می شوند. در این فلپ هیچ عضله ای برداشته نمی شود. رگ های خونی نیز مجدداً وصل خواهند شد. اگر از شریان بالای باسن استفاده شود،به آن فلپ سوراخ کننده شریان گلوتئال برتر (SGAP) گفته می شود. فلپ IGAP (فلپ سوراخ کننده شریان گلوتئال تحتانی) جراحی مشابهی است به جز اینکه از شریان در قسمت پایین باسن استفاده می شود. اشکال عمده این فلپ تغییر احتمالی کانتور باسن مانند فرورفتگی پوست است. به همین دلیل چندان مورد استقبال قرار نگرفته است.

فلپ لبه های باسن

3. بازسازی پستان با تزریق چربی

در تزریق چربی از بافت خود شخص استفاده می‌ کنیم و ضرر آن کم تر است. عیب این کار آن است که ممکن است 3-2 جلسه نیاز باشد که چربی را از جای دیگر خارج کنیم و در زیر پوست وارد کنیم. معمولا 1 جلسه برای نرم شدن پوست بافتی که قبلا رادیوتراپی شده است موثر است. اما به طور عموم از آن جایی که بافتی که رادیوتراپی شده است کش نمی آید، تزریق چربی بیشتر برای سینه هایی در نظر گرفته می شود که رادیوتراپی بعد از برداشتن پستان انجام نگرفته است. یکی از مشکلاتی که ممکن است از طریق تزریق چربی ها به وجود آید سفت و دردناک شدن و عفونت جزئی چربی ها پس از چند ماه است. معمولا این موارد با مصرف دارو از بین می روند. اما به ندرتا ممکن است مجبور شویم آن قسمت سفت و کوچک را خارج کنیم. این چربی ها ممکن است شکل هایی پیدا کنند که در سونوگرافی و ماموگرافی های آینده با سرطان اشتباه گرفته شوند. در نتیجه در نهایت تصویربرداری های دقیق تر و نمونه برداری انجام می شود و مشخص می شود که توده های سرطانی نیستند.

پس از جراحی بازسازی، ممکن است نیاز به جراحی بیشتری باشد: ایجاد یک "نوک پستان جدید" (بازسازی نوک پستان) شکل سینه دیگر خود را تغییر دهید تا مطابقت داشته باشد.

بازسازی نوک پستان

مسئله بعد از بازسازی پستان، بازسازی نوک پستان است. باید توجه داشته باشید که در بعضی افراد به علت سابقه خانوادگی قوی سینه را با پوست بر نمی داریم. در این موارد می توان برای پیشگیری یا در صورت وجود تومورهای کوچک، زیر پوست را خالی کرد و نوک پستان را نگه داشت. در این موارد فقط با یک پروتز، بافت سینه را پر می کنیم و نوک سینه را سرجای خود باقی می گذاریم.

اما در افرادی که به علت سرطان، نوک سینه برداشته شده است و ما نمی توانیم نوک سینه را نگه داریم، نیاز به بازسازی دارد. در گذشته معمولاً از ناحیه دیگری پوست تیره تری را می آوردند و نوک سینه را می ساختند. اما در تکنیک های امروزی پوست همان ناحیه پستان را به صورت لوله های کوچکی مشابه نوک پستان در می آورند.

بازسازی نوک سینه

در برخی از انواع عمل ماستکتومی، جراح نوک پستان و آرئول (آرئول پوست تیره ای است که نوک سینه را احاطه کرده است) را در جای خود باقی می گذارد که به آن ماستکتومی با حفظ نوک پستانمی گویند.در صورت لزوم، جراح می تواند یک نوک پستان جدید ایجاد کند. جراح این کار را با انتقال پوست از قسمت دیگری از بدن شما (پیوند پوست) یا پوست موضعی روی سینه به شکل نوک سینه انجام می دهند.

برخی افراد پس از بازسازی نوک پستان، خالکوبی سه بعدی آرئول را انتخاب می کنند. هنرمندان خالکوبی که به طور ویژه آموزش دیده اند، تصاویر واقع گرایانه ای از آرئول ایجاد می کنند.

تتو بعد از بازسازی پستان

برای رنگ نوک سینه ای که بازسازی کرده ایم می توان اطراف آن را تتو کرد. تتو را می توان روی تمام خط های جراحی پس از بازسازی پستان بعد از سرطان انجام داد و هیچ ضرری ندارد. تتو ویژه بازسازی پستان میکروپیگمنتیشن نام دارد.

عوارض بازسازی سینه

  • لخته شدن خون: احتمال لخته شدن خون در پاها و حتی گاهی در ریه‌ها بعد از جراحی بازسازی سینه وجود دارد.
  • خرابی فلپ: به علت عدم خون رسانی درست به بافتی که از بدن درون سینه کار گذاشته شده است ممکن است بمیرد، که در این صورت باید دوباره به منبع جدید خون متصل شود.
  • از دست دادن حس سینه: بعد از عمل جراحی، سینه عمل شده دیگر آن حس اولیه را ندارد و ممکن است تا مدت‌ها بی‌حس بوده حس سوزن سوزن شده داشته باشد.

چه زمانی بعد از بازسازی سینه می توانیم به فعالیت های روزمره خود ادامه دهیم؟

بهبودی هر فردی بعد از بازسازی متفاوت است. زمان بهبودی شما به عوامل مختلفی سلامت کلی بدن شما نوع عمل بستگی دارد. شما باید برای مدتی از بلند کردن، ورزش یا انجام برخی فعالیت‌ها خودداری کنید تا به بدن خود فرصت دهید تا بهبود کامل یابد. با جراح در مورد انجام فعالیت های مورد علاقه خود صحبت کنید.

انتظارات پس از بازسازی پستان

نکته مهم آن است که اگر سینه سالم طرف مقابل اختلاف سایز داشته باشد و بزرگ تر باشد مجبوریم روی آن سمت نیز عملی انجام دهیم و سینه سالم را کوچک تر کنیم تا دو طرف با هم تقارن داشته باشد (چه از لحاظ حجم پستان و چه از لحاظ افتادگی). وقتی در یک طرف پروتز می‌ گذاریم آن سمت سفت تر است و سمت مقابل که سینه سالم است به صورت بافت نرم و پوست و چربی و گوشت و افتاده است. در نتیجه باید سعی کنیم هر دو طرف قرینه شود. اما باید توجه داشت که در هیچ جراحی تقارن دقیق نداریم. بنابراین بیماران باید در این زمینه انتظارات منطقی داشته باشند.

هرچه بیمار تمایل به سینه بزرگ تری داشته باشد، باید از تکنیک های پیچیده تر و تلفیقی مانند تزریق چربی با پروتز یا پروتز با فلپ استفاده کنیم. اما اگر بیمار به سینه های کوچک تری نیاز داشته باشد، مسلما می توان از تکنیک های ساده تری استفاده کرد.

شیردهی پس از بازسازی پستان

سینه ای که بازسازی می کنیم فقط مشابه سینه است و سینه واقعی نیست. در نتیجه این سینه بافت های شیردهی را ندارد. بنابراین به طور قطع با سینه ای که بازسازی شده است نمی توان شیر داد. سینه طرف مقابل اگر جراحی نشده باشد می تواند به شیردهی خود ادامه دهد. اما درصورتی که مجبور شده باشیم برای قرینه سازی، سینه سالم را نیز جراحی کنیم مانند سایر عمل های کوچک کردن و لیفت ممکن است همچنان بیمار بتواند با آن سینه قابلیت شیردهی داشته باشد. برخی بیماران این مسئله را با افرادی که پروتز زیبایی می گذارند اشتباه می گیرند. وقتی فردی پروتز زیبایی می گذارد، بافت ژلاتینی آن زیر بافت پستان جایگذاری می شود. در نتیجه بافت پستان کاملا سالم است. اما هنگامی که بافت سینه را کوچک می کنیم ما بخشی از بافت پستان را برش می دهیم و به شیوه جدید بخیه می زنیم. در نتیجه مجاری شیری و خود بافت شیر ساز تا حدی آسیب می بیند. بنابراین ادامه شیردهی با آن قطعیت ندارد.

شیردهی بعد از بازسازی سرطان سینه

بهترین جراح بازسازی پستان

در جراحی نمی توان یک جراح را بهترین جراح دانست و هر یک از همکاران در زمینه ای تخصص و مهارت دارند اما دو ویژگی در دکتر وحید حریری وجود دارد که کمتر در یک جراح جمع می شود و موجب می شود ما دکتر حریری را یکی از بهترین جراحان پستان برای بازسازی پستان بدانیم:

  • ایشان جراح عمومی بوده و سالهاست به صورت تخصصی بر جراحی پستان و سرطان پستان تمرکز کرده اند
  • نکته مهم دیگر این است که ایشان فوق تخصص جراحی زیبایی و پلاستیک هستند امری که در نتیجه یک جراحی زیبایی پستان خصوصا بازسازی پستان از دست رفته، می تواند فوق العاده موثر باشد

پادکست های کلینیک پستان تهران | دکتر وحید حریری

سوالات متداول

برای برخی از بیماران، پوشیدن سوتین فشرده به صورت شبانه روزی برای چهار تا شش هفته اول مفید است، اما به بسیاری توصیه می شود که این کار را نکنند. سوتین‌ها و سوتین‌های زیر سیمی که پشتیبانی زیادی ندارند، معمولاً در شش هفته اول پس از جراحی توصیه نمی‌شوند.

 ممکن است یک یا دو سال طول بکشد تا بافت ها به طور کامل ترمیم شوند و اسکارها محو شوند، اما معمولاً اسکارها هرگز به طور کامل از بین نمی روند. اگرچه بسیاری از محصولات، مانند روغن ویتامین E و ورقه های ژل سیلیکون موضعی، اغلب به عنوان ابزاری برای کمک به محو یا ناپدید شدن جای زخم ها معرفی می شوند، هیچ کدام از نظر علمی این کار را اثبات نکرده اند.

در هر فرد متفاوت است و بسیاری از روند بهبودی به نوع عمل انجام شده شما بستگی دارد. با این حال، معمولاً حدود 3 تا 6 ماه طول می کشد تا تورم کاهش یابد و سینه شما به شکل نهایی برسد، اما ممکن است بیشتر طول بکشد، به ویژه برای بیمارانی که برای درمان سرطان سینه پرتودرمانی دریافت کرده اند. تشعشع به طور دائمی به بافت در سطح میکروسکوپی آسیب می رساند، که بهبود بافت را سخت تر می کند

پروتزهای نسل جدید احتمالا تا پایان عمر بیمار دوام خواهند داشت. اما ممکن است طی 10 تا 15 سال بعد از جراحی نیاز به عمل جراحی دیگری برای اصلاح یا تعویض ایمپلنت‌های خود داشته باشند. اما هیچ جراح نمی تواندتضمینی برای مدت زمان ماندگاری ایمپلنت ارائه دهد.

درخواست مشاوره تخصصی

برای درخواست مشاوره  توسط دکتر وحید حریری جراح پستان فرم زیر را پر کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *